14 september was het dan eindelijk zo ver! Mijn eerste trailrun ervaring. Voordat deze race van start zou gaan, ben ik eerst met een paar vrienden afgereisd naar de beruchte berg. SINT PIETERSBERG! Om daar alvast een voorproefje te nemen op het trailrunning en op deze wonderschone berg. Tuurlijk hadden wij vooraf geen route opgezocht, met de gedachte er zullen wel genoeg paden zijn of een MTB pijlroute om te volgen. Echter werd dit al snel verdwalen op de berg! De pittige beklimmingen en offroad paden zorgde ervoor dat ik twee dagen spierpijn had in mijn bovenbenen. :) Het gevoel dat je iets gedaan hebt zeg maar.. Met 15 oefenkilometers op de berg had ik er vertrouwen in dat de race van 19km ook ging lukken. In de ochtend afgereisd naar Eindhoven om daar met 2 auto's door te rijden naar Maastricht. Alleen de autotocht levert al wat adrenaline op omdat de spanning zich opbouwt. Daar aangekomen onze nummers opgehaald. Een vriend die geblesseerd was, had toch besloten om de 8km te gaan lopen ipv de 19km. De sintpietersberg trail kent 3 afstanden: 8-19-34. Waarbij 34 mij te heftig is en 8 te kort, dan kom je snel op de 19 uit. Wachtend in het startvak proberen de 2 omroepers nog wat opbeurende woorden te spreken, echter was het meer lachwekkend dan opbeurend en dan bedoel ik eigenlijk kansloos. Na de start kwam er meteen een pittig klimmetje waar we allemaal lekker ons hartslag mee omhoog konden krijgen, doordat alle afstanden te gelijk starten kregen we niet echt snel een slinger. Dit resulteerde in het wandelen op de eerste single tracks. Na ongeveer 4km was er meer ruimte en kon je vaart maken, mits je dat nog kon. Bij kilometer 6 kwam je bij de zoutvlakte aan, een vervelend gedeelte omdat dit op die stenen erg klote loopt en met de zon echt heel warm was. Gelukkig was het in de bossen koeler. Al die single tracks, pittige klimmetjes en snelle afdalingen waren echt doodvermoeiend. Doordat je steeds naar de grond moest kijken, vergat je nog wel eens om te genieten van de omgeving. Rond de 12 kilometer had ik een dipje en was ik benieuwd of we niet alle hoogtemeters al gehad hadden, maar ik kan je vertellen. Dat was nog niet. Heerlijk om zo door de bossen te rennen. Dit dachten meerdere mensen, omdat er aantal wandelaars op ons parcours aan het lopen waren. Maar die gaan gelukkig snel aan de kanten als iemand al zuchten en een shirt die volledig nat is zijn aan komen rennen. :) Voor de laatste kilometers hadden ze bedacht om nog een paar niet echt steile, maar wel steil genoeg - hellingen in het parcours te laten. Hier kon jezelf op kapot lopen. De laatste kilometer was gelukkig berg af. Met 19km vond ik onder de 2u wel een mooie uitdaging. Beneden bij de finish stond er op de klok..: 02:00:20 Uhm.. dat moet netto vast onder de 2u zijn. :) Super mooie ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. TOP! Iedereen bedankt. Oja wat ook nog leuk is om te vertellen, is dat ik heel de weg een oude man in de buurt had lopen. Iemand die alles hardlopend afleggende, zelfs de steile hellingen. Bergop haalde hij mij in en berg af haalde ik hem weer in. Jammer genoeg weet ik niet of hij voor of achter mij geëindigd is. Maar respect op die leeftijd! help jij mij dit delen? |
0 Comments
|